وبینار تکنیک فلوسیتومتری

فلوسیتومتری ،روشی دقیق و با کارایی بالا که برای شناسایی سلول‌ها و ارزیابی ویژگی های آنها به كار می‌رود. این تکنیک بر اساس پراکنده سازی نور توسط سلول‌های مورد آزمایش و انتشار فلورسانس از آنها استوار است. نشر فلورسانس با استفاده مستقیم از فلوروكروم‌های متصل شونده به اجزای سلولی یا ترکیبی از رنگ فلورسنت با آنتی بادی‌های مونوکلونال حاصل می‌شود. این آنتی بادی‌های کونژوگه با فلورسانس می‌توانند مولکول‌های سطحی و یا ترکیبات داخلی سلول‌ها را ردیابی کرده و به آنها متصل شوند و شناسایی انواع سلول‌های موجود در یک جمعیت سلولی متنوع را توسط فلوسایتومتری امکان‌پذیر نمایند. فلوسایتومتری در بخش‌های پژوهشی و در آزمایشگاه‌های تشخیصی كاربرد گسترده ای دارد و برای تشخیص و تعیین پیش آگهی بیماری‌ها و همچنین برای ارزیابی درمان بدخیمیها استفاده می شود.