میکروبیوتای انسانی و تاثیر آن بر تاموکسیفن
در یک مطالعه جدید نشان داده است که تغییرات در میکروبیوتای روده انسان تأثیر زیادی بر فارماکوکینتیک تاموکسیفن و در نتیجه بر اثربخشی دارو دارد. این یافته، که در مجله mBio منتشر شده است، نشان میدهد که در آینده، پزشکان ممکن است از آزمایش سادهای روی نمونه مدفوع بیماران برای تشخیص برخی از باکتریهای موجود در روده استفاده کنند که میتواند پیشبینی کند آیا تاموکسیفن برای آنها موثر خواهد بود یا خیر. نکته کلیدی این مطالعه این است که در حالی که تاموکسیفن یک درمان رایج و مهم برای جلوگیری از عود سرطان پستان است، تقریباً 50٪ از بیماران به خوبی به آن پاسخ نمیدهند.
محققان اعلام کردند از آنجا که تاموکسیفن به صورت خوراکی مصرف میشود و از طریق روده عبور میکند، این تفاوت در پاسخ بیماران ممکن است با میکروبیوم روده ارتباط داشته باشد.
میکروبیوم روده شامل تریلیونها باکتری و دیگر میکروارگانیسمها است که در روده ما زندگی میکنند و نقش مهمی در هضم غذا، تولید ویتامینها و حفاظت از بدن در برابر عوامل بیماری زا دارند.
در مطالعه جدید، محققان به بررسی نقش باکتریهای روده در پردازش تاموکسیفن (یعنی جذب، توزیع، متابولیسم و دفع) پرداختند، با توجه به اینکه اثربخشی آن در میان بیماران بسیار متغیر است. محققان تاموکسیفن را به موشهایی که هیچ میکروبیوم رودهای نداشتند و به موشهایی که دارای میکروبیوم انسانی بودند (با نمونه مدفوع انسانی به آنها معرفی شده) دادند. آنها دریافتند که موشهایی که باکتریهای روده داشتند، میزان تاموکسیفن بیشتری در جریان خون خود داشتند. سپس دانشمندان به بررسی نقش دقیق باکتریهای روده در کنترل سطح دارو در جریان خون پرداختند. با بررسی نمونههای مدفوع از افراد، آنها به این نتیجه رسیدند که یک آنزیم خاص در باکتریها، بتا-گلوکورونیداز، به عنوان یک عامل کلیدی که به دارو اجازه میدهد وارد جریان خون شود، عمل میکند.
وقتی فردی تاموکسیفن را به صورت قرص میبلعد، از معده عبور کرده و وارد روده میشود، جایی که جذب جریان خون میشود. پس از ورود به خون، تاموکسیفن به کبد میرود، جایی که دارو به شکلی تغییر میکند که در مبارزه با سرطان پستان مؤثرتر است.
با این حال، یک مولکول قند ممکن است به آن متصل شود، که بدن را به تخلیه شکل ضد سرطان دارو به روده به جای جریان خون هدایت کند، جایی که میتواند به قسمتهای بدن که نیاز به مبارزه با سرطان دارند برود. این دارو تنها میتواند با جدا کردن قند از مولکول از روده خارج شود و محققان دریافتند که بتا-گلوکورونیداز در باکتریهای روده میتواند قند را از دارو جدا کرده تا بتواند به مبارزه با سرطان پستان ادامه دهد.
محققان دریافتند که نوع خاصی از باکتریها، Bacteroides fragilis، به طور قوی با قابلیت این آنزیمها در تأثیر بر سطح تاموکسیفن در خون به شیوهای مثبت مرتبط است. این نشان میدهد که میکروبیوم روده در نحوه عملکرد تاموکسیفن در بدن نقش مهمی دارد
اهمیت تشخیص و درمان شخصیسازی شده
یکی از مهمترین نتایج این مطالعه، ایجاد امکان توسعه تستهای ساده برای پیشبینی اثربخشی تاموکسیفن بر اساس میکروبیوم روده است. این تستها میتوانند به پزشکان کمک کنند تا درمانهای شخصیسازی شدهای برای بیماران خود ارائه دهند. برای مثال، اگر تستها نشان دهند که بیمار دارای سطح بالایی از باکتریهای تولید کننده بتا-گلوکورونیداز است، احتمالاً تاموکسیفن برای او مؤثرتر خواهد بود. به این ترتیب، پزشکان میتوانند درمانهای دقیقتری را بر اساس ویژگیهای منحصر به فرد هر بیمار ارائه دهند.
تشخیص و درمان شخصیسازی شده میتواند به طور قابل توجهی نتایج درمانی را بهبود بخشد و از عوارض جانبی غیرضروری جلوگیری کند. این روشها میتوانند به ویژه در بیماریهای پیچیده مانند سرطان که دارای پاسخهای متغیری به درمان هستند، مفید باشند.
میکروبیوم روده و سرطان کولون
مطالعات دیگر نیز نشان دادهاند که تغییرات در میکروبیوم روده میتواند خطر ابتلا به بیماریهای مختلفی از جمله سرطان کولون را افزایش دهد. مصرف برخی از مواد افزودنی غذایی مانند امولسیفایرها که در غذاهای پردازش شده استفاده میشوند، میتواند منجر به تغییر در میکروبیوم روده و افزایش التهاب شود که این امر میتواند خطر سرطان کولون را افزایش دهد.
این مطالعات نشان میدهند که رژیم غذایی و انتخابهای روزمره میتوانند تأثیر قابل توجهی بر سلامت روده و خطر ابتلا به سرطان داشته باشند. بنابراین، توجه به رژیم غذایی و مصرف مواد غذایی سالم میتواند به کاهش خطر بیماریهای مختلف کمک کند.
آینده پژوهش و توسعه درمانهای جدید
مطالعات مرتبط با میکروبیوم روده و تاثیر آن بر داروها و بیماریها همچنان در حال پیشرفت هستند. این تحقیقات میتوانند به توسعه درمانهای جدید و مؤثرتر کمک کنند و به بهبود نتایج درمانی برای بیماران کمک کنند. به طور خاص، تحقیقات در زمینه تاثیر میکروبیوم روده بر داروها میتواند به توسعه درمانهای شخصیسازی شده و تستهای پیشبینی کننده کمک کند.
منبع:
Q1 / IF: 5.1
https://doi.org/10.1128/mbio.01679-24
دیدگاهتان را بنویسید