راهکارهای درمانی برای افزایش طول عمر بیماران AML

لوسمی حاد میلوئیدی (AML) به عنوان یکی از کم خونی های حاد در میان بزرگسالان به شمار میآید. امروزه روشهای موثرتری برای درمان این بیماران ابداع شده که بتواند طول عمر افراد مبتلا را افزایش دهد. یافته های آزمایشی جدید نشان میدهند زمانی که در پروسهی شیمی درمانی افراد مبتلا به AML از دارو azacitidine استفاده میشود، درمان موثرتر شده و نرخ بقای این بیماران افزایش مییابد. این یافته ها جز اولین یافته های موثر مطابق با استاندارهای درمانی برروی بیماران AML میباشد. طبق نظر محققان داروهایی از جمله azacitidin به تنهایی نمیتوانند بر کیفیت زندگی افراد مبتلا به AML موثر باشند اما زمانی که این داروها همراه با شیمی درمانی استفاده میشوند نرخ بقا افراد را افزایش میدهند.
AML نوعی سرطان خون کشنده میباشد که در بین افراد مسن بیشتر شایع است و معمولا در افراد مبتلا به لوسمی حاد میلوئیدی بعد از شیمی درمانی عود دوباره بیماری مشاهده میشود. محققان بر همین اساس بر آن شدند که حدود 472 نفر را مورد بررسی قرار دهند تا این مشکل بررسی شود. این گروه تحقیقاتی دریافتند در افرادی که بعد از شیمی درمانی داروی azacitidine تجویز شده است، بازگشت بیماری کند تر اتفاق افتاده و همچنین دریافتند که اگر فرد مبتلا روزانه 300 میلی گرم از این دارو استفاده کند در طی دوهفته و یا یک ماه نرخ بقا وی افزایش پیدا میکند.
همچنین گروهی از محققان که بر روی بیماران لوسمی حاد میلوئیدی تحقیق میکردند، با طراحی آزمایشی نرخ بقا افراد را بررسی کردند؛ این گروه مقدارهای متفاوتی از این دارو را به بیمارانی که بیماری آنها برگشته بود و افرادی که بهبود یافته بودند تجویز کردند و بعد از دو سال دورهی درمانی به این نتایج رسیدند که داروی azacitidin میتواند از برگشت دوباره بیماری جلوگیری کند. داروی azacitidin در کاهش متیلاسیون تاثیر گذار است ، فعالیت گروه متیلی باعث خاموش شدن ژنهای مجاور میشود در واقع حذف گروه متیلی می تواند موجب فعال شدن سرکوب کنند های تومورها شود و جلوی تکثیر سلول ها و سرطانی شدن آنها را بگیرد.
این آزمایشات با عنوان QUAZAR مطرح شده است که به عنوان اولین، جهانی ترین و با کیفیت ترین روش درمانی شناخته شده برای بیماران AML میباشد.
Reference: Oral Azacitidine Maintenance Therapy for Acute Myeloid Leukemia in First Remission. New England Journal of Medicine, 2020
کد خبر : 13
دبیر خبر: نازیلا بستان شیرین
دیدگاهتان را بنویسید