درمان سرطان با چسباندن سلول ها در محل

نقش ساختاری و مهم مولکول‌های چسبنده در بدن:

cadherin و سایر مولکول‌های چسبنده برای حفظ ساختار عروق و جلوگیری از متاستاز سرطان حائز اهمیت هستند، همچنین این مولکول‌ها نقش مهمی را در التهاب و سایر شرایط شبیه به آن مانند بیماری کرون و بیماری التهابی روده ایفا می‌کنند.

استفاده از آنتی بادی مونوکلونال 19A11 و مولکول E-cadherin:

پروتئینی جهت کمک به چسبیدن سلول‌ها به یکدیگر به ویژه در لایه‌های اپیتلیالی است که پوست، روده و سایر اندام ها را پوشانده‌اند‌.آنتی بادی مونوکلونال 19A11 به این پروتئین متصل می‌شود. محققان در گذشته دریافته بودند که درمان با 19A11 می‌تواند از متاستاز سلول‌های سرطانی ریه در موش جلوگیری کند. آن‌ها با استفاده از کریستالوگرافی اشعه ایکس دریافتند که این آنتی بادی سبب اتصال E-cadherin  در نزدیکی محلی که به مولکول E-cadherin دیگر متصل است، می‌شود. محققان با ترکیبی از شبیه ساز‌ها و میکروسکوپ اتمی نشان دادند که  19A11دارای دو حالت اتصال است که یکی از این حالات، قدرت چسبندگی E-cadherin را افزایش می دهد و این افزایش چسبندگی ناشی از تشکیل نوعی پیوند شیمیایی به نام پل نمکی بین مولکول‌ها است.

روش‌های درمانی جدید برای درمان سرطان:

درمان‌های آتی برای سرطان پیشرفته می‌تواند به صورت چسباندن سلول‌های سرطانی در محل خود و جلوگیری از متاستاز آن‌ها در بدن صورت گیرد. تحقیقات صورت گرفته نشان دهنده یک روند تقویتی در پیوندهای بین سلول‌ها توسط آنتی بادی هستند.

محققان امیدوار هستند تا با درک بهتر این‌که چگونه آنتی بادی مونوکلونال 19A11 می‌تواند چسبندگی بین سلول‌ها را افزایش دهد، راه‌هایی برای طراحی درمان‌های موثرتر در همین راستا بیابند.

منبع خبر:

Bin Xie, Allison Maker, Andrew V. Priest, David M. Dranow, Jenny N. Phan, Thomas E. Edwards, Bart L. Staker, Peter J. Myler, Barry M. Gumbiner, Sanjeevi Sivasankar. Molecular mechanism for strengthening E-cadherin adhesion using a monoclonal antibody. Proceedings of the National Academy of Sciences, 2022; 119 (32) DOI: 10.1073/pnas.2204473119